Golongan
pluralisme agama membawa ideologi yang menjurus kepada persamaan antara agama.
Maka dengan sebab itu, toleransi antara agama perlu dilakukan kerana mereka
beranggapan bahawa semua kepercayaan yang menyuruh membuat kebaikan adalah
merupakan agama dan semua agama menuju ke arah satu jalan yang sama iaitu
menuju kepada Allah dan keselamatan hidup di akhirat walaupun dengan jalan
serta pendekatan yang kelihatan berbeza antara satu sama lain.
Golongan
yang berfahaman bahawa semua agama pada dasarnya adalah sama mendakwa kononnya
mereka merujuk kepada ayat 62 Surah al-Baqarah dan ayat 69 Surah al-Ma’idah.
Bagi mencapai maksud tafsiran yang sebenar-benarnya, kita mesti merujuk kepada
kitab-kitab tafsir yang muktabar seperti al-Tabari, Hamka, al-Razi, Wahbah
al-Zuhaili, al-Qurtubi dan Muhammad Quraish.
Benarkah
semua agama adalah sama? Golongan yang mengatakan bahawa semua agama sama
sahaja sebenarnya mendokong fahaman liberalisme. Fahaman ini juga disebut
sinkretisme bermaksud satu aliran yang mendamaikan
antara ideology atau dogma yang berbeza.
Pendokong fahaman liberal ini berhujjah bahawa maksud perkataan “Islam” ialah
berserah diri dan taat kepada Allah. Lantaran itu, semua ajaran yang menyeru
kepada perkara yang sama dikatakan sebagai menyamai dengan Islam justeru boleh
dipanggil sebagai orang Islam atau Muslim.
Mereka
juga mendakwa bahawa perkataan “Iman” bermaksud kepercayaan kepada Tuhan juga
digunapakai kepada sesiapa sahaja yang beriman atau percaya kepada kewujudan
Tuhan tanpa mengira agama apa sekalipun. Dengan pendapat ini, tidak boleh
sesiapa pun mendakwa bahawa agamanya yang paling benar kerana kebenaran agama
itu sendiri bersifat relatif.
Al-Attas
menjelaskan:
Hanya
ada satu agama wahyu yang asli dan nama yang diberikan Allah adalah Islam dan orang-orang yang mengikuti agama ini dipuji
oleh Allah sebagai yang terbaik di antara manusia. Islam bukan semata-mata
sebuah katakerja (submission), ia juga
sebuah agama yang menjelskan cara
kepasrahan yang benar sekaligus menjelaskan defiisi agama secara umum iaitu kepasrahan terhadap Tuhan. (Nur Farhana
Abdul Rahman dan Idris Zakaria, 2010).
Semua
agama yang diturunkan Allah adalah Islam bermula dari zaman Nabi Adam dan Nabi
Muhammad saw merupakan rasul terakhir yang menyempurnakan ajaran-ajaran
sebelumnya. Pandangan Nurcholish Madjid yang menyamatarafkan ajaran Yahudi dan
Nasrani dengan ajaran Islam kononnya semua ajaran berasal daripada Nabi Ibrahim
sebagai asas kepada ajaran monoteisme merupakan metod pentafsiran yang secara
salah dan bukan maksud Surah al-Baqarah ayat 62 dan Surah al-Ma’idah ayat 69.